نامۀ استاد غلامحسین یوسفی در پاسخ به دعوت برای حضور در شورای فرهنگستان
با تصویب اساسنامۀ فرهنگستان زبان و ادب فارسی در سال ۱۳۶۸، شورای عالی انقلاب فرهنگی در تاریخ ۱۳۶۹/۵/۲، زندهیاد دکتر غلامحسین یوسفی و شانزده تن دیگر از استادان برجستۀ معاصر را به عضویت پیوستۀ فرهنگستان برگزید. ۲۶ شهریور ۱۳۶۹، با دعوت وزارت فرهنگ و آموزش عالی (علوم، تحقیقات و فنّاوری کنونی)، نخستین نشست شورای فرهنگستان زبان و ادب فارسی در کتابخانۀ مرکزی دانشگاه تهران برگزار شد، اما دکتر یوسفی به علت بیماری نتوانست در این نشست و نشستهای بعدی شورای فرهنگستان شرکت کند. متن نامۀ ۱۸ شهریور ۱۳۶۸ استاد یوسفی در پاسخ به دعوت برای حضور در شورای فرهنگستان چنین است:
باسمه تعالی
مقام محترم وزارت فرهنگ و آموزش عالی
پس از ادای احترام عطف به دعوتنامۀ شمارۀ ۱۵۷۳۳/و – ۱۳۶۹/۶/۱۸ و ابراز تشکر از حسنظنّی که ابراز شده است و برای شرکت در جلسۀ فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی دعوتم کردهاند به استحضار میرسد بر اثر ابتلاء به بیماری مزمن و سخت، راه رفتن (غالباً از اطاقی به اطاقی دیگر) برای بنده دشوار و تنفّسم دچار اختلال بسیار و سخن گفتن مقدور نمیشود. از این رو با کمال تأسف ناگزیر از فیض حضور بینصیب خواهم بود.
با تجدید احترام
غلامحسین یوسفی
زندهیاد دکتر غلامحسین یوسفی، استاد دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی مشهد، دوم بهمن ۱۳۰۶ در مشهد به دنیا آمد. پس از دریافت دیپلم ادبی در سال ۱۳۲۵، راهی تهران شد و در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران نامنویسی کرد. سال ۱۳۲۸ تحصیل خود را در این مقطع به پایان برد و سال تحصیلی بعد در مقطع دکتری دانشگاه تهران نامنویسی کرد و ضمن ادامۀ تحصیل، به استخدام وزارت فرهنگ (آموزش و پرورش کنونی) در آمد. سال ۱۳۳۵ با راهنمایی استاد بدیعالزمان فروزانفر از پایاننامۀ دکتری خود با عنوان «وصف طبیعت در شعر فارسی» دفاع کرد. سال ۱۳۳۶ با رتبۀ دانشیاری به دانشگاه مشهد منتقل شد و سال ۱۳۵۸ با رتبۀ استادی و با خواست خود بازنشست شد و زندگی خود را به تهران منتقل کرد. این استاد دانشگاه و پژوهشگر و مصحّح برجسته سرانجام در ۱۴ آذرماه ۱۳۶۹ درگذشت.