در پی همکاریهای فرهنگستان زبان و ادب فارسی و سازمان ملی استاندارد ایران، از سال ۱۳۹۸ مسئولیت کارگروه فنی متناظر ۳۷ (زبان و اصطلاحشناسی) در ایران به فرهنگستان واگذار شده است. پژوهشگران این کارگروه، ضمن بررسی یکی از استانداردهای بینالمللی که مربوط به کدگذاری نام زبانهاست (ISO 639-3) دریافتند برخی از اطلاعات مربوط به زبانها و گویشهای ایرانی در این سند نیاز به بازنگری و تصحیح دارد. با تشکیل گروهی تخصصی زیر نظر دکتر محمد دبیرمقدم، معاون علمی ـ پژوهشی فرهنگستان، منابع علمی معتبر بررسی و اطلاعات لازم گردآوری شد. از جملۀ مسائل موجود این بود که نام زبان اشارۀ ایرانی بهصورت Persian Sign Language درج شده بود. پس از کسب اطلاعات تکمیلی از مسئولان مرتبط با امور ناشنوایان ایران، پیشنهاد افزوده شدن نام «زبان اشارۀ ایرانی» (Iranian Sign Language) بهعنوان نام اول، در کنار نام فعلی درجشده، برای مؤسسۀ تحقیقات زبانشناسی (SIL) ارسال گردید که مرجع مطالعه و ثبت اطلاعات این استاندارد بینالمللی است. با توجه به اینکه در این پایگاه و منابع معتبر علمی و پایگاههای دیگر، نام زبانهای اشارۀ کشورها با نام همان کشور مشخص شده است، این مؤسسه، پس از طی مراحل بررسی، نظر فرهنگستان را پذیرفت.
استاندارد بینالمللی ISO 639-3 مرجع استفاده در بسیاری از پایگاهها و منابع اطلاعاتی و پژوهشی مانند اتنولوگ (Ethnologue، وبگاه مرجع ثبت نام و مشخصات زبانهای دنیا)، گلاتولوگ (Glotolog، پایگاه اطلاعات کتابشناسی وابسته به مؤسسۀ ماکس پلانک) و ویکیپدیا نیز هست.