آنک بهار
طبیعت همیشه الهامبخش هنرمندان و شاعران بوده است و بهار که اوج زیبایی طبیعت است همواره دست و دل و جان و زبان اهل هنر و اهل ادب را به سوی خود معطوف داشته است.
در شعر کهن فارسی، سهم طبیعت، بهعنوان طبیعت، ادا نشده و شاعران چنانکه باید به طبیعت و بهار بهعنوان امری مستقل و درخور وصف توجه نکردهاند، بلکه وصف طبیعت و بهار را غالباً بهمثابۀ ابزاری برای وصف معشوق و ممدوح گرفتهاند.
دکتر حداد عادل، در بهار سال ۱۴۰۰، با انتشار اشعار بهاری خود در دفتری با نام «آنک بهار»، تلاش کرده تا توجه ادبدوستان را به سنت ادبی بهاریهسرایی دوباره جلب کند.
«آنک بهار» به همت انتشارات شهرستان ادب منتشر شده است و خوانندۀ آن میتواند همراه با متن اشعار، صدای شاعر را نیز، که خود اشعار این دفتر را خوانده است، از طریق اتصال به وبگاه شخصی شاعر، بشنود.